نودیها:در طول سال گذشته با افزایش آلودگی هوا در طول فصل پاییز و زمستان، محمدباقر قالیباف، شهردار تهران به عنوان متهم اصلی معرفی می شد اما امسال همه چیز تغییر کرده و توپ در زمین مردم انداخته شده است.
قالیباف در یکی از اظهارنظرهای خود درباره تخریب ها و شعایاتی که علیه اش صورت می گرفت، عنوان کرد: ” …آنقدر عرصه تنگ شده که می گویند که قالیباف ترافیک مصنوعی در خیابان ایجاد می کند تا با آلودگی هوا دولت را تضعیف کند؛ آدم اگر جنون هم بگیرد این حرف ها را نمی زند…”
اما ماجرای ترافیک مصنوعی بسیار جدی تر از آن بود که جنونی پشت سر آن باشد. رسانه ها، فعالین سیاسی، اعضای اصلاح طلب شورای شهر چهارم، روزنامه ها و حتی برخی از مسئولان دولتی، درباره ایجاد ترافیک مصنوعی به اظهارنظر و تحلیل پرداختند و اینگونه به جامعه القا کردند که مشکل آلودگی هوا در گرو کاهش ترافیکی است که شهرداری با اقداماتی به صورت مصنوعی ایجاد کرده است.
حتی در زمان انتخابات ریاست جمهوری، یکی از مسائل حاشیه ای قالیباف را برای جلب نظر مردم، پاسخگویی در مقابل ترافیک مصنوعی بود که در آن دخیل دانسته شده بود!! رحمت الله حافظی در زمانیکه فرمانده پلیس راهور تهران تغییر کرد با انتساب آن به فشار قالیباف برای این تغییر آن را در راستای ترافیک مصنوعی سازی شهردار قرار داد، اما این روزها با افزایش آلودگی هوا و ترافیک، خبری از این تحلیل ها نیست.
تحلیل هایی که شهردار سابق را مجبور کرد تا به آن پاسخ دهد:”ساخت عبارت ترافیک مصنوعی به عقل جن هم نمی‌رسد، نمی‌توان کلمه انسان به آنها گفت چرا که هیچ کسی ترافیک ساختگی درست نمی‌کند و این کلمه از آن دسته حرف‌هایی است که وقتی قافیه تنگ می‌آید و دیگر صحبتی ندارند، مطرح می‌کنند این تهمت و دروغی است که زده شده است.”
سرخو، یکی دیگر از اعضای شورای شهر چهار و البته اصلاح طلب نیز در اظهار نظری گفته بود: “:رییس کمیته حمل و نقل شورای شهر تهران ترافیک چند هفته تهران را مصنوعی و غیرعادی دانست.” هرچند مشخص بود یک بازی سیاسی دیگر برای تخریب مدیریت جهادی در جریان است اما رسانه ها و روزنامه های اصلاح طلب و حامی دولت، هر روزه به آن دامن می زدند تا اصطلاح ترافیک مصنوعی را در اذهان جا بیاندازند.
حال پس از یک سال از آن ماجراها، بار دیگر تهران گرفتار آلودگی هوا و ادامه ترافیک همیشگی اش است اما با یک تفاوت و آن اینکه دیگر قالیبافی در ساختمان بهشت نیست و این اصلاح طلبان هستند که سکان هدایت را در دست گرفته اند. حال با ادامه آلودگی هوا، اما خبری از مقصریابی آلودگی و ترافیک نیست و کسی از اصطلاح ترافیک مصنوعی استفاده نمی کند.
در سالیکه عوامل اصلی آلودگی مانند ورود بی قواره خودروها و موتورسیکلت ها به خیابان های تهران با وام های دولتی، عدم پرداخت سهم حمل و نقل عمومی تهران توسط دولت و بی تدبیری سازمان محیط زیست در کاهش منابع آلاینده تهران نادیده گرفته می شدند، حال مدیران جدید شهری سعی می کنند توپ را به زمین مردم بیاندازند و آنها را عامل اصلی آلودگی و ترافیک بنامند.
محسن پورسیدآقایی معاون حمل و نقل شهردار تهران در پاسخ به این پرسش که شهرداری چه برنامه‌ای برای حل معضل ترافیک دارد، عنوان کرده بود:” تا مردم نخواهند ترافیک حل شود و تا مردم همکاری نکنند واقعا هیچ کسی نمی‌تواند مشکل کسی را حل کند. واقعا ترافیک مصداق این آیه قرآن است که تا قومی نخواهد سرنوشت خود را تغییر دهد، سرنوشتش تغییر نمی‌کند.”
در روزهای اخیر نیز برخی از مسئولان استانی و شهری نیز به جای یافتن راه حلی برای حل معضل عنوان می کنند که تهران جای زندگی دیگر نیست! استاندار تهران که یکی از مسئولان رسیدگی به اوضاع و مسائل تهران است با انتقاد از آلودگی هوا گفته است نتقاد :”تهران جای زندگی نیست!”
در این میان بسیاری از رسانه های اصلاح طلب تنها به اعلام شاخص آلودگی هوا و اظهار نظرهای مقامات شهری و دولتی درباره علل واقعی آلودگی هوا می پردازند و دیگر خبری از توهم سازی هایی چون ترافیک مصنوعی نیست.
حال که دولت و شهرداری پس از سال ها به گفته خود در هماهنگی کامل به سر می برند و سازمان محیط زیست و چندین دستگاه متولی دیگر در بحث آلودگی هوا، زیر نظر دولت قرار دارند، چرا هیچ طرح و برنامه ای مدون و عملیاتی برای کاهش آلودگی هوا در دست اقدام نیست و همه منتظر باد یا بارانی هستند تا این آلودگی را بشورد و صورت مساله تنها پاک شود.
به نظر می رسد تا زمانیکه حل مشکلات و معضلات در گرو بازی های سیاسی و تخریب رقبا خلاصه شده باشد، مردم نباید انتظاری جز همین اوضاع را داشته باشند و وارونگی و خفگی تنها ثمره چنین فضای سیاست زده ای است
مشرق
