به نام خدا – بخش تحلیل نودیها – المپیک ۲۰۱۶ ریو در برزیل مثل ادوار گذشته حاشیه های بسیاری داشته و این حاشیه ها برای ورزشکاران کشور ما از همه کشورها بیشتر بوده است.
ما در شمشیر بازی ،کشتی ، وزنه برداری و… قربانی ناداوری های ناجوانمردانه شده ایم آن هم نه از نوع مشکوکش بلکه از نوع بسیار مشخص آن.
جدای از اینکه مردم توقع دارند مسئولین پیگیری کنند و این مسایل کمتر و کمتر اتفاق بیفتد ، اما در بعد دیگری باید نیم نگاهی هم داشته باشیم به دیکتاتوری ورزشی کشورهایی مثل آمریکا و انگلیس و… با چند کار قدیمی و با فکری که در مورد المپیک کرده اند که قابل توجه است :
الف – گنجاندن ورزش های ملی و بومی خودشان در المپیک
ب – قدرت داشتن فدراسیون هایشان در المپیک به دلیل اینکه بسیاری از عوامل اصلی برگزاری مستقیم یا غیر مستقیم از این کشورها به دلایل مختلف مادی حرف شنوی دارند.
ج – نگه داشتن کشورهایی مثل ایران که قدرت دارند تا رده های بالای جدول بروند با نا داوری ها و یا حداقل رسیدگی نکردن به ناداوری ها در پایین جدول.
این همان اتفاقی است که در عالم سیاست هم می افتد ، در عالم فرهنگ هم می افتد بعنی نهادهایی که به ظاهر برای همه مردم جهان هستند اما حقیقتا منافع برخی کشورها را پیگیری می کنند. مثل : سازمان ملل ، شورای امنیت ، آژانس بین المللی انرژی اتمی و حتی سازمان جهانی دارو و غذا.
مطلبی که در بالا به صورت خلاصه و ناقص ذکر شد یک مطلب کارشناسی ای است که برخی از کارشناسان بزرگ در کشورمان به این مسایل معتقدند و واقعیت این است که باید سیطره یکطرفه این کشورها شکسته شود. به امید آن روز…
مرتضی حیدری
