حقیقت پدیا – شخصیتها
حقیقت پدیای احمد شاه مسعود را در ادامه بخوانید.
گروه بین‌الملل مشرق – نهم سپتامبر مصادف با نوزدهم شهریور ماه ۱۳۸۰ احمد شاه مسعود در دهکده "خواجه بهاءالدین" در شمال افغانستان ترور شد. دو روز بعد، حادثه یازدهم سپتامبر رخ داد و آمریکا به بهانه آن لشگرکشی عظیمی را به افغانستان آغاز کرد مسعود را دو خبرنگار با ملیت های تونسی و الجزایری و با گذرنامه بلژیکی ترور کردند. نوع عملیات انتحاری بود. یکی از تروریست ها در محل انفجار و در دم کشته شد و دیگری گریخت؛ اما دستگیر شد و روز بعد خبر رسید او نیز حین اقدام به فرار کشته شده است.
بمب در دوربین فیلمبرداری جاسازی شده بود. احمد شاه مسعود و مترجم او "عاصم سهیل" در این واقعه به شهادت رسیده و تعدادی نیز زخمی شدند. با مرگ هر دو تروریست که در پوشش خبرنگار این عملیات را انجام دادند راه برای شناسایی عوامل پشت پرده بسته شد. بعدها تلاش پلیس افغانستان و کمیته حقیقت یاب نیز چنانکه پیش بینی می شد به هیچ نتیجه های نرسید و تا امروز ماجرای ترور "شیر دره پنجشیر" در هاله از ابهام باقی مانده است نه در زمان واقعه و نه پس از آن و تا امروز، هیچکس مسؤولیت این عملیات را بر عهده نگرفت.
بسیاری معتقدند ترور مسعود در نهم سپتامبر، با حادثه ای که دو روز پس از آن یعنی در یازدهم سپتامبر رخ داد رابطه آشکار و صریحی دارد؛ آنها باور دارند احمد شاه مسعود تحمل ورود قوای اشغالگر غربی را به سرزمینش نداشته و چنانچه زنده می‌ماند بسیاری از رزمندگان، گرد او جمع شده و چه‌بسا طالبان نیز به او پیوسته و اختلافات را کنار می‌گذاشتند و همه علیه اشغالگران وارد جنگ می‌شدند لذا اشغالگران و در رأس آنها آمریکا تصمیم گرفتند ابتدا او را از صحنه حذف کنند.
برخی نیز باور دارند سرسختی مسعود در مسیر جهاد سبب شده بود بسیاری از نزدیکان وی نیز از او روی برگردانده و این مجاهد محبوب و سرشناس را مانعی جدی برای نزدیک‌شدن به غرب تلقی نمایند؛ لذا گمان آن می‌رود که عده‌ای از آنان در جریان این نقشه شوم بوده و حتی در تسریع و تسهیل انجام آن دست داشته‌اند.
البته تمام آنچه آمد حدس و گمان‌هایی است که دلایلی متقن برای اثبات‌شان در دست نیست اما عموم مردم افغانستان به‌ویژه شیفتگان احمد شاه مسعود به‌خوبی دریافته‌اند نه در گذشته و نه در حال، اراده‌ای جدی برای یافتن قاتلان اصلی مسعود و انگیزه آنها از این اقدام وجود ندارد. همه ترجیح می‌دهند این روزها در کنار آمریکایی‌ها و کمک‌های چند ده میلیاردی غرب به دولت افغانستان، مسعود و آرمان‌ها و پرونده شهادتش را به فراموشی بسپارند. احمد شاه مسعود در اواخر عمرش بسیار به ایران نزدیک شده بود؛ ماهواره‌اش روی شبکه‌های ایرانی تنظیم شده و در کتابخانه بزرگش، سری آثار شهید مطهری و دکتر شریعتی راه یافته بود.
هرچه هست در این نمی‌توان تردید کرد که اگر او زنده بود، زیر سایه بمب‌افکن‌های آمریکایی وارد کابل نمی‌شد. او یک مسلمان و میهن‌پرست حقیقی بود و چنین افرادی چندان خوشایند هیچ اشغالگری نیستند.
