بازی «مبارزه در خلیج عدن» به همت ارتش جمهوری اسلامی و شرکت آمیتیس بازی رایان به تولید رسیده و چند روزی است که در بازار عرضه شده است.
مشروح کامل در ادامه
بازی های رایانه ای امروزه فضای رسانه ای و فرهنگی جدیدی را برای فعالیت بوجود آورده اند که نمی توان از آن چشم پوشی کرد، در دورانی که ابر قدرت های رسانه ای تمام ابزارهای خود را برای سلطه به جهان به کار گرفته اند، بازی های رایانه ای به خاطر ویژگی های خاصی که دارند بسیار مورد توجه هستند. از جمله این ویژگی ها می توان به وارد کردن مخاطب به فضای داستان به عنوان بخشی از داستان و ایفای نقش در داستان را نام برد، که مطمئنا همذات پنداری را بین مخاطب و قهرمان داستان تا اندازه زیادی افزایش داده و روند انتقال پیام به ناخود آگاه وی را تسهیل می کند.
ورود ایران به این عرصه با تاخیر صورت گرفت و تجربه پایین بازی سازان ایرانی در برابر رقیبان بین المللی خود، کار را بر آن ها بسیار سخت کرد، هر چند اخیرا با توجه های خاصی که به این زمینه شده است پیشرفت های قابل قبولی را شاهد بوده ایم.
بازی «مبارزه در خلیج عدن» به عنوان یک بازی استاندارد و متناسب با فرهنگ و اهداف جمهوری اسلامی قابل نقد و بررسی است.
این بازی از کیفیتی خوب در بین بازی های ایرانی برخوردار است. از مهمترین فاکتور هایی که می توان برای ارزیابی یک بازی رایانه ای در نظر گرفت، می توان به داستان، کارگردانی، گیم پلی، جلوه های ویژه، تنوع مراحل اشاره کرد.یکی از نقد هایی که می توان داشت کم بودن زمان بازی و اتمام مراحل آن توسط یک بازی باز حرفه ای در عرض کمتر از ۲ ساعت است.
داستان «مبارزه در خلیج عدن» داستان سرراستی است، کشتی ایرانی توسط دزدان دریایی ربوده می شود و در پی آن تکاوران نیروی دریایی ارتش برای آزاد سازی آنها وارد عمل می شوند و در طی هفت مرحله سرکرده آنان را از پای در می آورند. نکته ای که در داستان بازی از آن غفلت شده است این است که در ابتدا کشتی ایرانی توسط دزدان دریایی ربوده می شود و این آغاز بازی است اما دیگر به آن پرداخته نمی شود و تکاوران یک راست به سراغ سرکرده آنان می روند، شاید بهتر بود ابتدا در طی یک مرحله آزادسازی کشتی شبیه سازی شده و سپس در ادامه به پاکسازی کامل دزدان پرداخته می شد. البته وقوع داستان در زمان حال و به روز بودن وقایع از نکات مثبت داستان است.
کارگردانی بازی را باید در نوع خود عالی ذکر کرد تا جایی که می توان آن را با آثار روز بازی های رایانه ای در غرب هم سطح و رقیب دانست، هر چند کوتاهی بازی باعث کم بودن فرصت هایی این چنین برای نمایش صحنه های کارگردانی شده است، اما به هرحال بسیار امیدوار کننده بود.
گیم پلی بازی را می توان یک شبیه سازی از بازی مشهور ندای وظیفه (Call Of Duty) دانست، و آن را قابل تامل به شمار آورد، آسیب دیدن، دویدن اعلام خطر نارنجک و حتی برخی دیالوگ ها از این بازی وام گرفته شده است. البته باید گفت تقلید و بهره گیری از یک گیم پلی خوب و مطرح که بسیاری از باز های روز دنیا نیز از تقلید آن بی بهره نیستند را نباید به پای کاستی گذاشت بلکه خود این تقلید نیازمند تلاش فراواتی بوده و باید به سازندگان برای اینکه نه ترسیده اند به کپی برداری متهم شوند و استفاده ای به جا ازتجربه دیگران کرده اند تبریک گفت. گیم پلی بازی در فضاهای باز خوب و قابل قبول است اما در فضاهای بسته کمی برای بازیکن غیر عادی است و می توانست بهتر باشد. سختی بازی نیز حتی در هنگامی بر روی آسان تنظیم شود، می تواند برای بازیکنان با سن کم و یا کم تجربه مشکل ساز شود، و این امر کاربردوستی بازی را کاهش می دهد.
گرافیک بازی را باید از چند نظر مورد بررسی قرار داد، جلوه های ویژه مانند نور، دود، انفجار و همچنین جلوه های ویژه تیر اندازی از کیفیتی قابل قبول بر خورداند و قابل تحسین هستند.
اما متاسفانه هندسه اشیاء از کیفیت بالایی برخوردار نیست، در بسیاری از بازی ها برای جبران پایین بودن هندسه اشیاء و همچنین با توجه به سنگین شدن بازی با افزایش آن، از بافت هایی با کیفیت های بسیار بالا استفاده می کنند که راه حل خوبی است، اما باز هم باید گفت که بافت ها در «مبارزه در خلیج عدن» می توانست بهتر از این باشد و به واقع نمایی گرافیک بازی و جبران کاستی هندسه اشیاء کمک کند. انیمیشن بازی از کیفیتی متوسط بر خوردار است، هرچند تکاوران از حرکاتی روان برخوردار هستن اما دشمنان حرکاتی بیش از حد سریع و در بعضی مواقع غیر طبیعی دارند. امید است در نسخه های بعدی این امر اصلاح گردد.
صدا در بازی ها در قرار دادن مخاطب در فضای بازی بسیار موثر است، صداگزاری نیز در این بازی از سطح متوسطی بر خوردار است که بخشی از آن به صدا گزاری بازی و بخشی به دیالوگ ها و شیوه بیان آن ها بر می گردد، مطمئنا استفاده از صدا پیشگان با تجربه کمک شایانی در این بخش می کند.
بازی های ایرانی در برابر بازی هایی که در غول های این صنعت در جهان تولید می شوند با توجه به تجربه و سرمایه رقیب هر چند بسیار پایین تر قرار دارند اما با توجه به فاکتورهای ذکر شده مطمئنا می توانیم بگوییم یک بازیکن بازی های رایانه ای که بازی های روز را تجربه کرده است مطمئنا می تواند از «مبارزه در خلیج عدن» لذت ببرد.
