۱. هنگامى که در سال ۱۹۱۷ م، دولت انگلستان مشکل فلسطین را پدید آورد، بیش از ۹۰ درصد جمعیت فلسطین عرب بودند. در آن زمان حداکثر ۵۶۰۰۰ یهودى در این کشور زندگى مى کردند.
مشروح کامل ۴۰ نکته در ادامه
منبع: جنبش مصاف
۲. بیش از نیمى از یهودیانى که در آن زمان در فلسطین مى زیستند، مهاجر بودند و از ترس کشته شدن در اروپا به فلسطین مهاجرت کرده بودند و تنها کمتر از ۵ درصد جمعیت فلسطین، یهودى هاى فلسطینى تبار بودند .
۳. در آن زمان عرب هاى فلسطین مالک ۵ و ۹۷ درصد سرزمین فلسطین بودند و یهودى ها (فلسطینى الاصل و مهاجران یهودى) فقط مالک ۵ و ۲ درصد از اراضى فلسطینى بودند .
۴. هنگامى که انگلستان مسئله فلسطین را در سال ۱۹۴۷ به سازمان ملل ارجاع کرد، صهیونیست ها حداکثر ۶ درصد خاک فلسطین را تحت مالکیت خود داشتند؟
۵. با این همه، مجمع عمومى سازمان ملل، تشکیل رژیم صهیونیستی در فلسطین را تصویب کرد و ۵۴ درصد کل سرزمین فلسطین را به صهیونیستهااعطا نمود.
۶.رژیم صهیونیستی 85 درصد منابع آب سرزمین;هاى اشغالى را به یهودیان و ۱۵ درصد باقى را به فلسطینیان تخصیص داده است . مثلا در شهر الخلیل ۸۵ درصد آب به۵۰۰ مهاجر صهیونیست داده شده، در حالى که ۱۵ درصد باقى منابع آبی این منطقه بین ۱۲۰ هزار فلسطینى ساکن این شهر تقسیم شده است .
۷. این توسعه طلبى ارضى قبل از ۱۵ مه ۱۹۴۸، یعنى قبل از خروج رسمى نیروهاى انگلیسى از فلسطین و قبل از ورود ارتش هاى عرب براى حمایت از ملت فلسطین و قبل از جنگ اعراب و اسرائیل به واقعیت پیوست .
۸. براساس اعلامیه جهانى حقوق بشر (دسامبر ۱۹۴۸)، هر انسانى حق تعیین سرنوشت خود را دارد، ولى فلسطینى ها براساس موافقتنامه اسلو، براى به دست آوردن این حق، باید مذاکره کنند .
۹. مصوبه مجمع عمومى سازمان ملل در سال ۱۹۴۷ براى تشکیل رژیم صهیونیستی فراتر از صلاحیت مجمع عمومى براساس منشور سازمان ملل بوده است .
۱۰. کلیه تلاش دولت هاى عرب و آسیایى براى وادار کردن مجمع عمومى سازمان ملل به تسلیم سوال در مورد نامشروع بودن مصوبه این مجمع به دادگاه بین المللى لاهه براى گرفتن نظر مشورتى این دادگاه، توسط مجمع عمومى ردشده یا نادیده انگاشته شده است .
۱۱. زمانى که مجمع عمومى در سال ۱۹۴۸ شور دوم موضوع فلسطین را به بحث گذاشت، نتوانست مصوبهِ سابق خود را در مورد تقسیم فلسطین تأیید کند. بنابراین اصل تشکیل رژیم صهیونیستی زیر سوال است .
۱۲. هیچ رژیمی درجهان، عضو یا غیر عضو سازمان ملل متحد، به اندازهِ رژیم اشغالگر قدس در این سازمان محکوم نشده است .
۱۳. رژیم صهیونیستی از اجراى ۶۹ قطعنامه شوراى امنیت سازمان ملل متحد سر باز زده است .
۱۴. تل آویوعلاوه بر اخراج تعداد زیادى از ساکنان عرب فلسطین و حملات مکرر به دولت هاى همسایهِ فلسطین ، ناظران سازمان ملل و سایر پرسنل مستقر در خطوط آتش بس را به صورت مستمر مورد تعرض قرار داده است. رژیم صهیونیستی نخستین میانجى سازمان ملل و مشاور نظامى او را به قتل رسانیده و تعدادى از ناظران آتش بس این سازمان را بازداشت کرده است. تل آویودفتر مرکزى پرسنل سازمان ملل را اشغال نظامى کرده و به صورت غیر قانونى مورد بازرسى قرار داده است و جلسات کمیسیون هاى مشترک آتش بس را بایکوت کرده است .
۱۵. رژیم اشغالگر قدس با بى اعتنایى به قطعنامه هاى شوراى امنیت سازمان ملل، قسمت هایى از خاک دو کشور لبنان و سوریه را تحت اشغال خود دارد .
۱۶. مصوبه سال ۱۹۴۷ مجمع عمومى براى ایجاد رژیم صهیونیستی در فلسطین، فقط توسط دولت هاى اروپایى، امریکایى و استرالیا به تصویب رسیده و هیچ کشور آسیایى و آفریقایى (به استثناى آفریقاى جنوبى) به این مصوبه رأى مثبت نداد و وقتى در جلسه عمومى ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ در مورد این موضوع رأى گیرى شد . فقط کشور آفریقایى لیبریا، تحت فشار شدید دولت آمریکا، مجبور به تغییر رأى خود شد و به این مصوبه رأى مثبت داد . به بیان دیگر،رژیم صهیونیستی که در نقطه تماس آسیا و آفریقا تاسیس شده بدون موافقت آزادانه هیچ کشور آفریقایى و آسیایى و خاورمیانه ای، به غیر از آفریقاى جنوبى که خود این کشور تحت حاکمیت یک اقلیت خارجى قرار داشت، برپا گردید.
۱۷. از زمان انعقاد موافقتنامه هاى آتش بس در سال ۱۹۴۹،تل آویو بارها آتش بس را نقض و سیاست تهاجمى خود را دنبال کرده و وارد خاک دولت هاى عرب همسایه خود شده است. رژیم صهیونیستی بارها توسط شوراى امنیت یا مجمع عمومى سازمان ملل متحد مورد سرزنش قرار گرفته یا محکوم شده است .18.رژیم صهیونیستی از بدو تأسیس خود، در میان کشورهای منطقه،بیگانه ای تمام عیار بوده است. وبه همین دلیل به عضویت هیچ کنفرانس آسیایى آفریقایى یا غیر متعهدها در نیامده است .
۱۹.رژیم صهیونیستی یک سیستم تبعیض قومى را علیه فلسطینیان به مورد اجرا گذاشته است.فلسطینیانی که در سرزمین مادرى خود زندگى مى کنند . بیش از ۹۰ درصد فلسطینیها در مناطق تحت کنترل زندگى مى کنند. در این مناطق حکومت نظامى برقرار شده و مسافرت آنها از یک روستا به روستاى دیگر، یا از یک شهر به شهر دیگر محدود شده است. فرزندان فلسطینیها از دسترسى به امکانات برابر آموزشى محروم هستند. آنها از دسترسى به فرصت هاى مناسب شغلى نیز محروم اند و در صورت به دست آوردن کار نیز، نسبت به صهیونیستهای مهاجرحقوق کمترى دریافت مى کنند.
۲۰. کشورهاى غربى بارها عزم و اراده خود را مبنى بر ایجاد «توازن نظامى» در منطقه میان تل آویواز یک طرف و کل جمعیت ۱۰۰ میلیونى ساکن در ۱۳ کشور عربى منطقه از طرف دیگر، اعلام داشته اند . این نظریه کاملا یک طرفه غربى ها در مورد ایجاد «توازن نظامى» در منطقه، مثل این است که بگوییم، چون کوبا با ایالات متحده اختلاف دارد، پس باید بین این دو کشور «توازن نظامى» ایجاد کرد … یا این که نباید به کل قاره آفریقا اجازه داد که نیروهاى نظامى بیشترى نسبت به کشور آفریقاى جنوبى داشته باشند … یا اینکه نباید به کشور چین اجازه داد، بیشتر از تایوان نیروى نظامى در اختیار داشته باشد … یا اینکه بگوییم، فقط باید از صلح در نیمه غربى آفریقا، آسیا یا اروپا محافظت کرد …
۲۱. ایالات متحده سالیانه ۳ میلیارد دلار به رژیم صهیونیستی کمک مى کند که به هیچ رژیم دیگرى در جهان به این میزان کمک نمى کند. کمک ایالات متحده به تل آویواز کمک واشنگتن به کل کشورهاى جنوب صحراى آفریقا بیشتر است .
۲۲. تولید ناخالص داخلى سرانه و مصرف سرانه در سرزمین هاى اشغالى، از سال ۱۹۹۳ به بعد ۱۵ درصد در کرانه غربى و غزه کاهش یافته است. این واقعیت على رغم کمک هاى فراوان خارجى که بیشتر آن از طرف اروپا بوده، به وقوع پیوسته است .
۲۳. با وجود واقعیت هاى مذکور، رسانه هاى غربى همواره رژیم صهیونیستی را به عنوان «دژ مستحکم دمکراسى» و «قهرمان صلح» در خاورمیانه معرفى مى کنند .
۲۴. تا سال ۱۹۹۳ رژیم صهیونیستی اجازه مى دادکه کمک هاى بشردوستانه به سرزمین هاى اشغالى راه بیابد و تنها کمک هاى سازمان ملل در اختیار مردم کرانه باخترى و غزه قرار مى گرفت، ولى از سال ۱۹۹۳ به بعد از ارسال این کمک ها نیز جلوگیرى شد.
۲۵.تل آویوحساب هاى بانکى، تجارى و زمین هاى فلسطینى ها را توقیف مى کند و از دادن غرامت به افرادى که از این توقیف ها متضرر مى شوند، خوددارى مى نماید.
۲۶. رژیم صهیونیستی تنها رژیم درخاورمیانه است که از امضاى معاهده منع گسترش سلاح هاى هسته اى سرباز زده و اجازه راهیابى بازرسان بین المللى به سایتهاى هسته اى خود را نمى دهد.
۲۷. رژیم اشغالگر قدس تنها رژیم درخاورمیانه است که داراى سلاح هاى هسته اى است.
۲۸. افسران عالى رتبه نظامى ارتش رژیم صهیونیستی ، این واقعیت را باور دارند که اسراى غیرنظامى، توسط ارتش کشته مى شوند.
۲۹. رژیم صهیونیستی از تعقیب قضایى سربازان ارتش خود که به کشتن اسراى جنگى معترف هستند، خوددارى مى کند .
۳۰. آریل شارون نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی توسط یک دادگاه عبری، شخصا مسئول کشتار صبرا و شتیلاى لبنان شناخته شده است. در این کشتار دسته جمعى هزاران آواره فلسطینى به قتل رسیدند .
۳۱.رژیم صهیونیستی کنونى روى بیش از ۴۰۰ دهکده تخریب شده فلسطینى بنا شده است و صهیونیستها تقریبا همه اماکن این کشور را تغییر نام داده اند تا آثار این تخریب ها ازبین برود .
۳۲. حزب مولودت یکى از احزاب تشکیل دهنده دولت ائتلافى شارون بوده است. این حزب طرفدار اخراج کل دو میلیون فلسطینى از خانه هایشان در سرزمین هاى اشغالى است .
۳۳. از زمان انعقاد موافقت نامه اسلو، شهرک سازى هاى غیر قانونى تل آویودر سرزمین هاى اشغالى فلسطین به بیش از چند برابر افزایش یافته است .
۳۴. در طول بیش از ۳۰ سال اشغال و اداره فلسطین توسط انگلستان، صهیونیست ها فقط ۵/۳ درصد زمین هاى فلسطینى را خریدارى کردند که این میزان نیز در نتیجه تشویق دولت انگلستان بوده است و بسیارى از این زمینها نیز مستقیما توسط دولت انگلستان به مالکیت صهیونیست ها درآمد و توسط عرب ها به آنان فروخته نشد .
۳۵. شهرک سازى غیرقانونى در سرزمین هاى اشغالى فلسطین اززمان نخست وزیرى ایهودباراک رو به افزایش گذاشت .
۳۶.شهرک سازى هاى غیرقانونى در زمان نخست وزیرى نتانیاهو،نسبت به نخست وزیرپیشین حداقل دوبرابر شده است.
۳۷.باوجودمنع شکنجه توسط دادگاه عالى رژیم صهیونیستی، هنوز هم شکنجه زندانیان فلسطینى توسط بازجویان شین بت ادامه دارد .
۳۸. آوارگان فلسطینى بیشترین تعداد آوارگان در سطح جهان هستند .
۳۹. برخلاف موافقتنامه هاى اسلو، پست هاى بازرسى رژیم اشغالگر قدس ، مراکز جمعیتى فلسطین را به محاصره خود درآورده اند .
۴۰. فلسطینى ها نسبت به جمعیت خود بیشترین مدرک دکترى را در سطح جهان دارند.
