به نام خدا – بخش تحلیل نودیها – رئیس جمهور محترم جناب آقای حسن روحانی، پس از دو سال مذاکره به قیمت نارضایتی مردم و نارضایتی رهبری و ادامه مذاکرات به سبکی که اعتماد بیش از حد به غرب و شیطان بزرگ در دستور کار است، رو آورده اند به صحبتهای عجیب که صدای خیلی ها از جمله بسیاری از مردم را در آورده است.
اخیرا رئیس جمهور فرمودند : “تحریم های ظالمانه باید از بین برود تا سرمایه بیاید و مسئله محیط زیست، اشتغال جوانان، صنعت، جامعه و آب آشامیدنی مردم حل شود، منابع آبی افزایش یابد و بانک ها احیا شوند.”
[حسن روحانی – ۱۷ خرداد ۹۴]
یک کارشناس در برنامه پایش شبکه یک چند هفته قبل گفت که اگر همه تحریم ها برداشته شود تاثیر آن بر اقتصاد ایران ۱۰ درصد است و بیشتر به نفع قشر مرفه جامعه هم هست. این در حالی است که با توجه به توافق لوزان قرار است فقط تحریم های هسته ای آن هم با شرایط بسیار دشوار و نشدنی برداشته شود که تحریم های دیگر که سه چهارم از تحریم ها را تشکیل می دهد تحریم های اصلی است.
ناتوانی دولت در انجام کارهای بزرگ، سن بالای کابینه و زمان محدود دو ساله باقی مانده و از همه مهم تر جواب ندادن مذاکرات و بدتر شدن اوضاع بعد از کوتاه آمدن بسیار دولت همه و همه از عواملی است که دولت روحانی و آقای رئیس جمهور به این ادبیات رو آورده اند.
