ویکی پدیا دانش‌نامه‌ای است همگانی و آزاد؛ بدین معنی که همه می‌توانند به نوشتن و ویرایش نوشتارهای موجود در آن بپردازند. البته این نوشتارها و ویرایش‌ها باید مطابق با اساس‌نامهٔ ویکی‌پدیا باشند؛ یعنی مطالب بی‌طرفانه و بدون پایمال کردن حق نشر دیگران نوشته شده باشند. مدیریت بررسی نوشتارها توسط گروهی از گردانندگان انجام میشود. کسانی که در امر تکمیل این پروژهٔ بی‌پایان مشارکت می‌کنند، به هم‌زبانان خود یاری رسانده‌اند تا در امر گردآوری بی‌همتاترین دانشنامه جهانی سهمی داشته باشند.
مشروح کامل در ادامه
ویکی پدیا به لحاظ ساختاری نیز بی‌همتاست، چونان بدنی ارگانیک عمل می‌کند، یعنی آنکه کولونی نیست؛ اصول کلی در آن راه را برای هر عضو به جهت بهبودی ساختارش روشن می‌سازد، پس پراگماتیک نیز هست. ویکی‌پدیا شامل درخشان‌ترین اصول همکاری‌های نزدیک گروهی در تاریخ بشری است که تاکنون نظیر آن در تاریخ مشاهده نشده؛ از آن جمله: «ویکی‌پدیا محل تمرین دموکراسی نیست…» یا «هرگز در مورد چیزی رأی نگیرید مگر آنکه واقعاً ناگزیر از انجام آن باشید…»
این جملات بالا عینا تعاریفی هستند که ویکی پدیا در وصف خود به کار برده است. اما آن چه در این میان جالب توجه است اشاره مستقیم ویکی به نظم نوینی است که در ذیل تعریف دموکرات نبودن اش به آن اشاره کرده است. ویکی پدیا پراگماتیک است! این عبارت دقیقا در برابر تعریف سیاسی "محاقظه کاری" به کار می رود و به معنای عمل گرایی است. از دیدگاه پراگماتیسم، معیار حقیقت، عبارت است از سودمندی، فایده، نتیجه و نه انطباق با واقعیت عینی. در واقع حقیقت هر چیز بوسیله نتیجه نهائی آن اثبات میشود.
همین عمل گرایی و تطبیق واقعیات با سودمندی شان موجب شده است ویکی پدیا برای دوام آن چه مایل است در تاریخ نگاری نوین اش ماندگار شود وابسته به تیم های صهیونیستی باشد که داوطبانه در برابر دریافت اندک هزینه همکاری، واقعیات را دستکاری یا حذف به دلخواه می کنند. بیماری نظم نوین ارائه شده توسط ویکی، شاید در فضای مجازی نوظهور باشد اما سابقه ای به قدمت تاریخ دارد. به قضایای مشهور صهیونیستی زمانه خودمان توجه کنید، جاودانگی حوادثی مانند هولوکاست یا ۱۱ سپتامبر با تمام حواشی حول آنها و غیرجهانی بودن شان مثال های فاش چگونگی اجرای این نظم توام با بی نظمی است. بی نظمی اش آنجا بروز می یابد که اهمیت جهانی حادثه ای مثل ۱۱ سپتامبر را با سایر وقایع هولناک بشری مقایسه کنیم و میزان توجه به هر کدام را در کفه ترازوی عقل و منفعت قرار دهیم. نتیجه عقلانی با برآورد منفعت طلبانه کاملا در تضاد هستند. این همان واقعیت فلسفی مهمی است که توجیه کننده کشتار کودکان غزه است در حالی که همزمان ویکی پدیا جنگ غزه را آغاز حضور نیروهای داوطلب بنیادهای خیریه جهانی برای آموزش کودکان غیر متمدن یک باریکه معرفی می کند.
یا در جایی دیگر با افتخار اعلام می کنند کاربری موفق شد نقشه اسرائیل را بدون بلندی های جولان و کرانه غربی در ویکی پدیا به ثبت رساند اما این که اکنون دیگر چنین چیزی وجود ندارد مربوط به ساز و کار ویکی پدیا می شود. ساز و کاری که فراماسون ها برای اداره جهان فعلی و گذر از حال به آینده دلخواه رقم زدند و از سازمان ملل تا شبکه های مجازی جهانی مثل فیس بوک و توییتر یا حتی گوگل و یاهو تابع و مجری قوانین آن هستند.
مجدد به تعریف باز می گردیم : دولتمردان و سیاستمداران «پراگماتیست» به کسانی اطلاق میشود که امکانات عملی و مصلحت روز را بر معتقدات خود مقدم میشمارند و به عبارت دیگر برای پیشرفت مقاصد خود یا ماندن بر مسند قدرت، انعطاف نشان میدهند.
حقیقت چیزی ثابت و تغییر ناپذیر نیست؛ بلکه با گذشت زمان، توسعه و تحول می‌یابد. آنچه در حال حاضر صادق است، ممکن است در آینده صادق نباشد؛ زیرا در آینده، افکار و نظریات دیگری بر حسب شرایط و اوضاع جدید، حقیقی شده و متداول می‌گردند. تمام امور تابع نتایج است و بنابر این، حق امری است نسبی؛ یعنی وابسته به زمان، مکان و مرحله معینی از علم و تاریخ است. ما هیچ زمان به حقیقت مطلق نخواهیم رسید. زیرا علم ما، مسائل ما و مشکلات ما همیشه در حال تغییر است و در هر مرحله، حقیقت، آن چیزی خواهد بود که ما را قادر می‌سازد تا به نحو رضایت بخش، مسائل و مشکلات جاری آن زمان را بررسی و حل کنیم.
در کل می توان نتیجه گرفت با وجود تلاش های بسیار بنیادهای صهیونیستی و طراحان پروژه نظم نوین جهانی، حقایق در میان افکار عمومی حفظ شده است چرا که هنوز این بشر است که راوی حقیقت است و برخلاف آن چه فراماسون ها می پندارند آزادگی و لفظ حقیقت مداری تنها متعلق به موزه های باستان شناسی نیست. وجود جزایر قدرتی مثل ایران در منطقه خاورمیانه خود دلالت بر ضعف بزرگ اطلاعاتی صهیونیست هایی دارد که خود را صاحب دنیا می پندارند اما برخلاف همه نقشه های شان خاورمیانه ای جدید و صهیون ستیز متولد شده است. تاریخ را همه اقوم بشر خواهند نوشت اما بی شک راوی و نگارنده آن ساکنان منطقه تاریخ ساز خاورمیانه خواهند بود.
