آنـتـی ویــروس دوپـا
لذت یک بازی معمولی
سال ۱۹۸۲ "استیون لیزبرگر" فیلمی ساخت که سرآمد فیلم های زمانه اش بود؛ پیرو موجی که "استیون اسپیلبرگ" و "جورج لوکاس" با فیلم های علمی – تخیلی خود راه انداخته بودند و تحت تأثیر همه گیر شدن تدریجی بازی های ویدیویی. "ترون" فیلمی علمی – تخیلی بود که در گیشه و بین منتقدان موفقیت چندانی کسب نکرد.امسال و بعد از ۲۸ سال ، دنباله آن با نام "ترون : میراث" آماده اکران است . بازی رایانه ای نیز با نام "ترون : تکامل" چند وقتی است که منتشر شده است.
اگر فیلم را ندیده باشید برای سر در آوردن از داستان بازی و این که شخصیت ها از کجا آمده اند و پیشینه شان چیست ، حسابی به مشکل برخواهید خورد. داستان ترون درباره یک برنامه نویس ، هکر و بازی ساز به نام "کوین فلین" بود که نقش اش را "جف بریجز" جوان بازی کرده بود. فلین به دلایلی درون بازیی که خودش نوشته بود گیر می افتد و خود را در دنیایی می یافت که ساخته ذهن خودش بود.
داستان بازی که بنا بر شعاری که پشت جلد آن نوشته شده ، قرار است پیوند دهنده داستان فیلم نخست با فیلم جدید باشد ، به اتفاقات و ویروسی شدن سیستم تحت هدایت فلین می پردازد ؛ اینکه برنامه هایی که خودش نوشته علیه اش دست به شورش می زنند و دنیای ساخته و پرداخته او را ویروسی می کنند. "کلو" برنامه ای است که خود فلین نوشته و از نظر شکل و شمایل ، کپی خود او هم هست. کلو درصدد است که سیستم و برنامه اصلی را به مهار خود در بیاورد. در این بین فلین به واسطه یک برنامه امنیتی که "انون" نام دارد درصدد مبارزه با کلو برمی آید. شما در بازی هدایت انون را برعهده دارید.
قابلیت های انون بعنوان یک ویروس کش فداکار گیم پلی بازی را پایه ریزی می کند ؛ گیم پلی مجموعه ای است از سکوبازی با حرکات پارکور ، مبارزات با دیسک های مشهور دنیای ترون و رانندگی با موتور و تانک های نورانی.
مبارزات که با دیسک انون انجام می گیرند ، ترکیبی از حرکات رزمی و نوعی حرکات موزون مشهور برزیلی هستند که به دلیل تنوع چند ضرب ها و خوب پیاده شدن شان جذاب و هیجان انگیز هستند. مبارزات به خصوص مبارزه با غول آخرها سخت اند و باید از همه ارتقاها به خوبی استفاده کنید.
طراحی شهرها و محیط بازی یکنواخت است و رنگ بندی ها در بیشتر مواقع ملایم هستند ، ولی جالب است که هیچگاه خسته کننده نمی شوند ؛ به خصوص در مراحل سکوبازی ، طراحی یکنواخت محیط اثر بدی در روند بازی نگذاشته است. گرچه سکوبازی ها چندان پیچیده نیستند و بیشتر به دویدن روی دیوار ، جهش از روی پلتفرم ها و آویزان شدن از لبه خلاصه می شوند ، ولی جذابیت شان را تا انتها حفظ می کنند.
انون با پیشرفت در بازی با کسب تجربه و امتیاز ، قابلیت نصب به روز رسان روی خودش را می یابد و به جای افزایش تراز ، ارتقای ورژن پیدا می کند ! امتیازهای تجربه هم در برنامه به روز رسانی با فرمت مگابایت نمایش داده می شوند و با افزایش مگابایت ها می توان به روز رسان های قویتر برای انون خریداری و نصب کرد.
خودروها هم در ترون وجود دارند. مراحل تانک سواری به هیچ عنوان جذاب نیستند. شاید دلیل اش طراجی بسیار بد تانک ها و سخت بودن هدایت آنها باشد. مراحل موتور سواری هم به دلیل اینکه محیط بازی یک شکل و یک رنگ است بسیار مشکل از کار در آمده اند. در سرعت های بالا نمی شود موانع را از هم تشخیص داد و مدام به در و دیوار برخورد می کنید.
"ترون : تکامل" با گرته برداری از گیم پلی چند بازی مختلف شکل گرفته است و نوآوری خاصی در آن دیده نمی شود ، ولی این دلیل نمی شود که از بازی کردنش لذت نبرید. اگر ترون را بعنوان یک بازی معمولی بازی کنید و انتظار خاصی هم از آن نداشته باشید ، لذت بازی کردنش را کم و بیش حس خواهید کرد.
