نودیها:برخلاف اینکه راه های بسیاری برای مراقبت از کودکان وجود دارد گاهی اوقات، برخی از شیوه های پیشنهادی به مادران و پدرانی که فرزند کوچک دارند ارائه می شود که علاوه بر آزار و اذیت کودک، شان و شخصیت او را نیز زیر سوال می برد.
مادران در گذشته با حساسیت بسیار بالایی از فرزندان خود نگهداری می کردند و تحت هیچ شرایطی اجازه نمی دادند که کودکانشان از جلوی چشمشان دور شود.
همچنین مادرانی که در روستاها مجبور بودند که پا به پای مردان خود در کارهایی چون کشاورزی، بر سر زمین حضور داشته باشند، اطفال کوچک را به پشت کمر می بستند و همزمان کار خود را هم انجام می دادند و البته خیالشان هم راحت بود که فرزندشان در نزدیکی آن ها حضور دارد.
شیوه ای که امروز در تصاویر منتشر شده در شبکه های مجازی برای نگهداری و مراقبت از کودک به چشم می خورد روشی است که از مدت ها پیش، برای نگهداری حیواناتی چون سگ مورد استفاده قرار می گرفته است و متاسفانه امروزه از سوی شبکه ها و رسانه های بیگانه به عنوان روشی جدید به خانواده ها عرضه و ارائه می شود.
بستن قلاده به گردن کودک توسط پدر و مادر به بهانه مراقبت از او برای پیشگیری و محافظت از آزارهای احتمالی و پس از آن، کشاندن کودک در پاساژها و مراکز خرید، شیوه ای است که به نسخه شبکه های غربی برای پدرها و مادران امروزی پیچیده شده و کرامت و شان کودک را به کلی نادیده گرفته است.
این نسخه در حالی پیچیده می شود که مروجان این شیوه ها دم از حقوق بشر که هیچ، به صورت مداوم و مستمر از حمایت از حقوق حیوانات دم می زنند و ناقضان این حقوق را منفور و بی عاطفه معرفی می کنند.
قوی نماهای ضعیف کُش
در همه جای دنیا و به ویژه در فرهنگ غنی و ارزشمند کشور ما مرسوم است که از قلاده برای بستن حیواناتی چون سگ استفاده می شود و استفاده از آن برای انسان مفهوم خوشایندی در بر نخواهد داشت و شخصیت کودک را نیز زیر سوال می برد.
امان الله قرائی مقدم جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی اظهار کرد: ممکن است که استفاده از ابزاری چون قلاده برای نگهداری و مراقبت از کودک، در فرهنگ کشورهای غربی جایی داشته باشد اما مطمئنا در فرهنگ کشور ما جایی ندارد و به رشد اجتماعی و فرهنگی کودک آسیب بسیاری را وارد خواهد کرد.
وی تصریح کرد: در همه جای دنیا و به ویژه در فرهنگ غنی و ارزشمند کشور ما مرسوم است که از قلاده برای بستن حیواناتی چون سگ استفاده می شود و استفاده از آن برای انسان مفهوم خوشایندی در بر نخواهد داشت و شخصیت کودک را نیز زیر سوال می برد.
این جامعه شناس خاطرنشان کرد: استفاده از قلاده برای نگهداری کودکان، نوعی تحقیر برای آن ها تلقی می شود و بر خلاف فرهنگ غرب که سگ را به عنوان عضوی از خانواده خود برمی شمرند و او را مورد توجه قرار می دهند، در ایران چنین امری مورد پذیرش نیست و همواره بر کرامت و جایگاه انسان ها و رعایت حقوق آن ها و به ویژه مراعات حقوق کودک بارها تاکید شده است.
قرائی مقدم ادامه داد: کودکانی که والدین آن ها از قلاده برای مراقبتشان استفاده می کنند، افرادی سلطه پذیر و البته به همان نسبت زورگو بار می آیند و نوعی تسلط گری اجباری را بر او تحمیل می کند و از طرفی هم موجب می شود تا کودک در بزرگسالی چنین برخورد و رفتاری را با اطرافیان خود در پیش بگیرد.
وی یادآور شد: تملق و چاپلوسی در مقابل بالادستی ها و مدیران و وارد کردن زورگویی و سلطه بر زیردست ها از جمله نتایج و پیامدهای منفی ای است که کودکانی که والدینشان برای نگهداری از آن ها از ابزاری شبیه قلاده استفاده می کنند و به عبارتی شخصیت آینده این کودکان این گونه خواهد بود که قوی نماهای ضعیف کش می شوند.
این آسیب شناس اضافه کرد: بعید نیست که کودکان مذکور همواره در قید و بند مواردی باشند که آزادی شان را محدود می کند و حقوق مسلم آن ها را نقض می کند و همچنین باعث خو گرفتن کودک با سلطه پذیری خواهد شد.
قرائی مقدم تاکید کرد: بهتر است پدران و مادرها در نگهداری کودکان و فرزندان خود با دلسوزی و محبت بیشتری رفتار کنند و همچنین از بهترین و موثرترین روش های تربیتی الگو بگیرند.
استفاده کنندگان از قلاده برای مراقبت از کودک، دچار اختلال روانی هستند
انسان ها در هر دوره ای از زندگی، حتی در دوره نوزادی، دارای فهم و درک هستند و از بازی گرفته شدن توسط والدین مضطرب شده و دچار استرس های روانی می شوند.
حسن عماری روانشناس حوزه کودک و خانواده اظهار کرد: استفاده از قلاده برای نگهداری کودک توسط پدر و مادر، نوعی اختلال روانی به حساب می آید و این والدین در واقع دچار نوعی رفتار نابهنجار اجتماعی هستند.
وی تاکید کرد: رفتارهایی این چنینی که از افراد در جامعه سر بزند نوعی اختلال شخصیت محسوب می شوند و آسیب های روانی و عاطفی بسیاری را متوجه کودک خواهد کرد و در بسیاری از مواقع اعتراض سایر افراد را به دنبال دارد.
این روانشناس تصریح کرد: افرادی که رفتارهای خلاف هنجارهای اجتماعی در پیش می گیرند در مواجهه با اعتراض دیگران نیز عکس العمل خوبی ندارند و مبتلا بودن آن ها به اختلال شخصیتی عادی و محرز است.
عماری خاطرنشان کرد: گاهی برخی از رفتارها چون قلاده بستن به کودک برای نگهداری از او نوعی شرط بندی است که برخی از شبکه ها با همراهی عده ای از افراد، جریانی را به راه میندازند که رفتارهای نابهنجار را ترویج کنند و انجام امثال این رفتار را برای مردم عادی جلوه دهند.
وی یادآور شد: رشد کودک جنبه های مختلفی دارد و رفتارهای پدر و مادر در نگهداری و مراقبت از او بر روی این جنبه ها تاثیرگذار خواهد بود و بدون تردید رشد اجتماعی کودک با رفتارهای نابهنجار والدین آسیب می بیند و تخریب می شود.
این روانشناس اضافه کرد: انسان ها در هر دوره ای از زندگی، حتی در دوره نوزادی، دارای فهم و درک هستند و از بازی گرفته شدن توسط والدین مضطرب شده و دچار استرس های روانی می شوند و اگر این امر در مورد مسائل مختلف تکرار شود، کودک نیز به اختلالات رفتاری و روانی مبتلا خواهد شد.
ناامنی و اضطراب، دستاورد الگو گرفتن از فرهنگ بیگانه در مراقبت از کودک
آیا جایی امن تر از آغوش پر مهر و محبت پدر و مادر برای کودکی که هنوز به سن راه افتادن نرسیده است و نمی تواند با پاهای خود والدینش را همراهی کند سراغ دارید؟
ناامنی و اضطراب، از دیگر نتایج و دستاوردهای آسیب زننده ای است که گریبان والدینی که در تربیت و نگهداری و مراقبت از کودک خود، از فرهنگ سخیف و بی ریشه غربی الگو می گیرند.
حتی اگر پدر و مادر به دلیل مشکلات جسمی، در به آغوش کشیدن کودک خود ناتوان هستند، ابزار و وسایلی چون روروک، کالسکه و دیگر وسایلی که به این منظور طراحی شده و در بازار موجود می باشند راهکار مطمئن و جایگزین برای این والدین به شمار می روند و نیازی نیست که به گردن فرزند کوچک خود قلاده ببندند.
باشگاه خبرنگاران
چرا اخه انقه دروغ میگین این بچه هایی ک اینجورین درواقع ی بیماری وارن ک از دست زدن ب اونا بدشون میاد و مادرشان برای اینکه اسیبی نبینن ابنارو بهش میبندن
لطفا افکارتونو ع دروه بوق بیارید بیرونننک
سلام دوست من ، ببخشید ولی این قلاده نیست، کودکان اوتیسم از این که کسی لمسشون کنه ، بغلشون کنه یا کلا بهشون دست بزنه بدشون میاد ، و اون وسیله که معمولا شکل کیف ساخته میشه برای اینه که والدین نمیتونن بچه رو بغل کنم و اینجوری گم نمیشه…
همه اینا واقعیت داره …..
اولا قیافه این بچه ها نه به مریض میخوره نه به اوتیسم
دوما از این آدم دو پا هر چی بگی برمیاد
سوما اینا که چیزی نیست بدتر از اینا رو هم انجام میدن تا خودشونو نشون بدن
….. ما هم که باید خودمونو بزنیم به خواب تا حرفای درشت بارمون نکنن …
خدا به داد برسه ….