نودیها/آزاده لرستانی: مدت مدیدی از حضور نرمافزارهای ارتباطی در فضای مجازی نمی‌گذرد که میلیون‌ها ایرانی به نوعی معتاد برخی از اینها مانند وایبر، واتس‌اپ، لاین، کوکو، تلگرام، تانگو، ایمو و غیره شده‌اند، هر چند که ممکن است در بیشتر مواقع استفاده مفید از این نرمافزارهای ارتباطی داشت، اما متأسفانه در این فضا وجدان، اخلاق و معنویت فدا می‌شوند و سمت و سوی هنجارستیز و ارزش‌گریز را پی می‌گیرند، از آنجایی که قابلیت تشکیل گروه و تجمعات مجازی در عموم این نرم‌افزارها با عناوینی مانند هنری، فرهنگی، سیاسی، ورزشی و سرگرمی وجود دارد، می‌توان گفت پرخاشگری، نزاع‌های مجازی، سوءاستفاده‌های جنسی و شکسته شدن حریم‌ها محتمل است.
گاهی مشاهده می‌شود که پسران و مردان در چت‌های گروهی حفظ ظاهر کرده و خود را موجه نشان می‌دهند، اما بعد از شناسایی جنس مؤنث روابط خارج از چارچوب شرعی و اخلاقی را شکل داده و به راحتی حریم محرم و نامحرم شکسته می‌شود. این تنها گوشه‌ای از آسیب‌های موجود و بلکه مهم نرمافزارهای ارتباطی است.
در این میان حضور بانوان و نقش آنان می‌تواند بسیار مهم باشد، بررسی در این فضاها نشان می‌دهد که برخی بانوان به عدم انتشار تصاویرشان در پروفایل اصرار دارند، برخی دیگر تصاویر با حجاب خویش را بر می‌گزینند، در این میان برخی بانوان چادری عکس بدون چادر و با پوشش روسری خود را انتخاب می‌کنند که در این دو دسته اغلب با آرایش‌هایی همراه است، دسته‌ای دیگر که قائل به حفظ حجاب در فضای مجازی نیستند، تصاویر بدون حجاب خود را منتشر می‌کنند، غافل از اینکه تصاویرشان از طریق اشتراک گذاشتن مطالب آن‌ها، دست به دست در گروه‌های مختلف منتشر می‌شود و چه نگاه‌هایی را به خود معطوف نمی‌کنند!
در همین زمینه وقتی از بانوان درباره گذاشتن تصاویر شخصی‌شان در پروفایل می‌پرسیم، بیان می‌کنند که شماره ما تنها در دست تعداد محدودی از افراد است، این تصاویر بی‌حجاب ما را فقط دوستان و خانواده می‌بینند، دیدن یک عکس چه اشکالی دارد یا بانوان با حجاب می‌گویند باید حجاب را تبلیغ کرد، چه ایرادی دارد که پوشش چادر را در پروفایل گذاشت و این استدلال‌ها همچنان ادامه دارد.
اما توجه به این نکته ضروری است، بی‌حجابی و بدحجابی و حتی انتشار تصاویر با حجاب جلب توجه‌کننده در جامعه اسلامی یک ناهنجاری محسوب می‌شود، پس رفتار مجازی بانوان و آقایان نباید هیچ تفاوتی با محیط حقیقی دنیای خارج داشته باشد، این گونه نباشد که احساس کنیم ناظری در محیط مجازی وجود ندارد تا امکان شبهه در تصورات ذهنی دیگران ایجاد شود، بلکه همان گونه که در محیط کار، مدرسه و دانشگاه هستیم را بروز دهیم تا به عنوان یک کاربر از آسیب‌های احتمالی بی‌حجابی مصون بمانیم.
چرا که رفتار دینی ما برخاسته از الگوگیری از بزرگان و اوصیای الهی است، پس بهترین الگو در این رابطه حضرت فاطمه زهرا(س) هستند، ایشان می‌فرمایند: بهترین چیز برای زنان این است که مردان را نبینند و مردان هم زنان را نبینند یا در جایی دیگر در روایات آمده است، نابینایی در خانه حضرت زهرا(س) وارد شد، حضرت خود را پشت پرده یا دیوار پوشاند، پیامبر(ص) فرمود چرا با اینکه نابینا تو را نمی‌بیند، از وی حجاب می‌گیری؟ فرمود: اگر او مرا نمی‌بیند، من که او را می‌بینم و او نیز بوی مرا استشمام می‌کند.
شاید برخی در قبال این روایت حضرت(س) موضع بگیرند و بگویند این دستور برای ۱۴۰۰ سال قبل است و جامعه تغییر کرده و بانوان در عرصه‌های مختلف اجتماع حضور دارند، اما این مطلب منافی با این موضوع نیست که بانوان حجاب خویش را رعایت نکنند، البته اسلام هم حضور زنان در اجتماع را با حجاب اسلامی تأیید می‌کند، اما یادمان باشد همه در محضر خدا هستیم، زیرا خدای فضای حقیقی همان خدای فضای مجازی است و خداوند به عنوان یک کاربر همیشه آنلاین، تمام رفتار و سکنات ما را زیر نظر دارد، پس همان طور که در فضای حقیقی حجاب خویش را در برابر نامحرم رعایت کرده و به صلابت سخن می‌گوییم، لازم است همان حالات را در فضای مجازی هم داشته باشیم.
فارس
