نودیها:در تبلیغات انتخاباتی سال ۹۲ هنرمندان و به خصوص سینماگران یکی از حامیان جدی حسن روحانی به حساب می آمدند. کسانی که به هزار و یک دلیل و البته با توجه به جنجال هایی که سال آخر دولت دهم با خانه سینما به وجود آمده بود، روحانی و تیم او را افراد مناسبی برای عرصه فرهنگ می دانستند.
با آغاز کار دولت یازدهم و پس از اینکه رفته رفته سیاست های روحانی باید از روی کاغذ به مرحله اجرا در می آمد سینماگران با ظاهر جدیدی از دولت رو به رو شدند. رفتاری که نشان می داد دولت آن قدر ها هم دغدغه فرهنگی ندارد.
فریدون جیرانی کارگردان سینما در این خصوص می گوید: «از زمانی که ظریف وزیر خارجه و جنتی وزیر فرهنگ شد نشان داد که دولت، دولتِ تعامل خارجی است تا دولتِ فرهنگی. بنابراین تمام هم و غم روحانی صرف برجام شد که مردم فکر می کردند قرار است همه مشکلات اقتصادی از این طریق حل شود. فرهنگ در مرحله دوم قرار گرفت و دولت بیشتر دولتِ اقتصادی بود تا فرهنگی از این رو وزیر عرصه فرهنگ نتوانست اتفاقات تازه‌ای راه بیندازد.»
این اظهار نظر صرفاً به جیرانی اختصاص پیدا نمی کند و حتی دایره این نقد ها تا سینماگرانی که خود کمپین هواداری برای روحانی به وجود آورده بودند هم کشیده شد.
منیژه حکمت به عنوان کسی که سال ۹۲ بسیاری از هنرمندان را به کمپین حمایت از روحانی دعوت کرد در اظهار نظری در خصوص فضای کاری اش در دولت رحانی می گوید: «دوران آقای روحانی بدترین دوران کاری من بود، من در دوره قبل که خیلی مشکلات داشتم به مراتب شرایطم بهتر بوده است. قبلا هم گفته‌ام و چرایش را باید آن‌طرف جست‌وجو کرد، ما خودمان را در این دولت مسئول می‌دانستیم و حتی به جاهایی که دستمان می‌رسید گوشزد کرده‌ایم البته الان که دستمان به جایی نمی‌رسد. گوشزد کردیم که نگذارید مردم ناامید شوند.»
حکمت از رئیس جمهور می‌خواهد پای شعارهایش بایستد و می‌گوید: « تعداد فیلم‌هایی که این دوره ممنوع شد به مراتب از دوره آقای شمقدری بیشتر است. باید و نباید‌ها در شورای پروانه ساخت (فیلمنامه خواندن) به مراتب بیشتر است. »
همچنین یکی دیگر از سینماگرانی که کارش در دولت روحانی گره خورد و در اکران فیلم خود با مشکل مواجه شد احمدرضا درویش است. کارگردانی که فیلم «رستاخیر» را با موضوع قیام امام حسین(ع) در نوبت اکران دارد به جمع منتقدین از دولت پیوست.
احمدرضا درویش در برنامه هفت در خصوص اینکه چگونه فیلم اش در عین داشتن پروانه نمایش اکرانش متوقف شد گفت: «به هر صورت اتفاقی که افتاد شان قوانین سینما زیر سوال رفت و آقایان گفتند به دلیل جشن هسته ای توقیف کردیم. مقطع اکران این فیلم با توافق هسته ای همزمان شد. چون جشن هسته ای در پیش بود آقایان گفتند: ما نمی خواستیم حواشی ای که برای این فیلم پیش آمده این جشن را تحت الشعاع قرار دهد. اما بالاخره رای دادگاه صادر شد و دولت را مقصر اعلام کرد.»
وی در ادامه افزود: «دولت تدبیر و امید با این همه قول و تعهد در حوزه فرهنگ اما اینگونه با فیلم برخورد کرد. بالاخره سرنوشت سینمای ایران را که نباید در حوزه شان قوانین و هویتی با رفتار غلط خود زیر سوال برد.»
همچنین سیروس الوند، کارگردان پیشکسوت سینما با انتقاد جدی به دولت در عرصه سینما گفت: «زمانی که آقای روحانی به ریاست جمهوری رسیدند اهالی سینما انتظار داشتند تا مشکلات متعدد هنر هفتم برطرف شود اما متأسفانه طی تمامی سال های ریاست جمهوری ایشان هیچ اتفاق خاص و مثبتی در سینمای کشور نیفتاد و ما به این نتیجه رسیدیم که شاید ایشان مسائل و دغدغه های مهمتری از توجه و رسیدگی به حوزه فرهنگ و هنر و بالاخص سینما داشته اند.»
این اظهار نظر ها نشان می دهد که سینماگران برای حمایت مجدد خود از روحانی باید قدری پخته تر از گذشته عمل کنند. چرا که این بار در کنار توجیه دولت در عرصه سینما مواردی از جمله حقوق های نجومی، وزیر هزار میلیاردی، ناتوانی در عرصه اقتصاد، تعطیلی کارخانه ها، بیکاری کارگران و در یک کلام توجیه ناکارآمدی دولت را هم به دوش بکشند.
رجانیوز
