ترخون یا تلخون گیاهی پایا به ارتفاع ۳۰ سانتیمتر تا یک متر است و دارای برگ‌های ساده به رنگ سبز است. برگ‌های قاعده ساقه آن به ۳ لوب تقسیم می‌شود و کاپیتول‌های آن کوچک و به رنک سبز و خوشه‌ای است. قسمت مورد استفاده ترخون برگ‌ها و سر شاخه‌ها جوان گیاه است.
ترخون منبع بسیار خوبی از آهن، کلسیم و منگنز می‌باشد. این گیاه همچنین دارای پتاسیم، منیزیم و ویتامین‌های A و C می‌باشد.
.
نام علمی: Artemisia dracunculus
طبیعت: ترخون از نظر طب سنتی ایران طبیعتی گرم و خشک دارد.
.
خواص:
دمنوش ترخون اشتها آور است زیرا ترخون ترشح شیره های گوارشی معده را تحریک می کند و به همین دلیل موجب افزایش اشتها می شود.
دم کرده این گیاه باعث رفع خستگی شده و همچنین خاصیت آرامش بخش دارد.
این دمنوش نفخ معده را برطرف کرده و هضم غذا را آسان می کند.
ادرارآور است و یبوست را برطرف می‌سازد.
این دمنوش به علت بوی تند و معطرش تا حد زیادی برطرف کننده بوی بد دهان می باشد.
دمنوش ترخون تاثیر بسزایی در بهبود جریان گردش خون دارد.
این دمنوش کبد را پاکسازی کرده و موجب بهبود سم زدایی در بدن می‌شود.
.
موارد منع مصرف:
از مصرف زیاد دمنوش ترخون باید خودداری شود زیرا حاوی درصد بالایی استراگول است که می تواند عوارضی به دنبال داشته باشد.
مصرف این دمنوش برای خانم ها در دوران بارداری منع شده است.
طرز تهیه:
دو قاشق غذاخوری ترخون خشک شده را در قوری ریخته و آب با دمای ۸۰ درجه را به آن اضافه کرده و اجازه می دهیم که به مدت ۲۰ دقیقه دم بکشد. در صورت تمایل به شیرین کردن، بهترین شیرین کننده برای این دمنوش نبات است.
منبع: ویکی درینک
