شعر فارسی و عربی «بی پناه» به این شرح است:
نَحْنُ الْاَیتامْ،عَنِ الْوَفا، إِرْحَمْ بِنا
اُنْظُرْ إِلَیْنا،رَبَّنا! إِرْحَمْ بِنا
(پروردگارا ما یتیم هستیم، از روی کرامت به ما رحم کن و بر ما نظر نما)
اُنْظُرْ الهی (نگاه کن خدای من)
نحن الْغَریبٌ (ما غریب هستیم)
اُنْظُرْ إِلى’ آهی (به آه من نظر کن)
قَتَلوُا أَبی
قَتَلوُا اُمّی
قَتَلوُا أَهلی
قَتَلوهُمْ بِأَیِّ ذَنْبْ
(پدر و مادر و خانواده من را کشتند، به راستی آنها را به چه جرمی به قتل رساندند؟)
لُطْفٌ وَ رَأْفَه،دینی (لطف و رافت دین من است)
دینُ الْمُحَبَّه،دینی (دین محبت، دین من است)
لا دینَ لَهُمْ،لا رَیْبَ فیه ( آنها بدون شک دین ندارند)
أَلْفَرْضُ فی الاِسْلامِ،أَلرَّحْمُ بِالْاَیتامِ (رحم کردن به ایتام در اسلام واجب است)
لا دینَ لَهُمْ،لا رَیْبَ فیه (آنها بدون شک دین ندارند)
با غم شنیدم،بی پناه و بی گناه, درد دلاشو,سوز صداشو
با گریه میگفت کودکی با سوز و آه, یارب،یارب, تویی پناه هر بی پناهْ
منبع : فارس
Related Images:
Visits: 514
