نودیها:از بچگی آقاجان به ما یاد داده بود به آخوندا سلام کنیم و دست سیدای روحانی با معرفت را ببوسیم.
آشیخ عزیز سلام!
حالا سی و پنج سال از فوت آقاجان ما گذشته و ما الان خودمان یک پا آقاجان شده ایم!
مثلا می توانیم بفهمیم که به کدام آخوند باید سلام کنیم و دست کدام آخوند را ببوسیم!
آ شیخ حسن روحانی!شما چهار سال دیگر تمامی و می روی!چیزی که از آدم می ماند جوانمردی و معرفت است!دروغ می گویم بفرمایید دروغ است!شما این فرمایش های گوهر بار را دقیقا کی فرمایش فرمودید؟!دو روز بعد از انتخابات؟یعنی دقیقا وقتی خرتان از پل گذشت؟یعنی نمی شد دو سه روز قبل و یا حتی در اوج همان بزن بزن های انتخاباتی و لوله و لوله کشی و درست در زمانی که تمام کانال های اجاره ای شما مشغول رصد فتوای قاتل بودن رقیب بودند این فرمایش گوهربار را می فرمودید که این کارها اخ است و در روز قیامت یک جاهایی آدمیزاد را چیز می کنند!
همان آقاجان خدابیامرزم به من یاد داد که به آخوند جماعت زیادی درس اخلاق نده!
خدا بیامرزدش…حق با آقاجان مرحوم بود!هنوز سیدهایی هستند که می توان دست شان را بوسید و با همه مظلومیت شان به توبه کار پناه می دهند حتی اگر به ضررشان باشد!
من بعد شما را با نام آشیخ مستقر! شیخ پریزیدنت! شیخ دیپلمات! صدا می کنم و سید ابراهیم را با همین لقب دوست داشتنی آ سید ابراهیم!آیت الله! و سیدی که می شود دستش را بوسید!ما اینها را از آقاجان مرحوم مان یاد گرفته ایم!
مستقر بودن آشیخ حسن!
شب بخیر شیخ دیپلمات!
باز هم از این فرمایش های خوب خوب و دیر دیر بفرمایید!
استفاده می کنیم عالیجناب!
