نودیها:لخت شدن در برابر کودکان، از دو جهت، تأثیر نامطلوبى بر آنها دارد: از یک طرف، حیاى آنها را از بین می‌برد و از طرف دیگر باعث تحریک جنسى کودکان می‌شود. این مسئله در مورد لخت کردن کودکان و دیدن عورت آنها نیز مطرح است.
ب) اجازه گرفتن فرزندان براى ورود به اتاق والدین
از آنجا که فرزند به لباس خواب و یا وضعیت خاص والدین در رختخواب توجه مىکند و این توجه اگر با فهم جنسی او همراه شود می‌تواند زمینۀ تحریکات جنسى را فراهم سازد، خداوند دستور داده که کودکان باید هنگام ورود به اتاق پدر و مادر، از آنها اجازه بگیرند:
«اى کسانى که ایمان آورده‌اید، باید بردگان و کودکانتان که به حد بلوغ نرسیده‌اند، در سه وقت از شما اجازه بگیرند: قبل از نماز صبح، در نیم‌روز، هنگامى که لباس‌هاى خود را بیرون می‌آورید و بعد از نماز عشاء؛ این سه هنگام، زمان خلوت کردن براى شماست … هنگامى که کودکان شما بالغ شدند هم باید همانند قبل، اجازه بگیرند.»(نور، ۵۸-۵۹)
خداوند در این آیه، سه وقتى را که زمان خلوت کردن زن و شوهر است و به طور معمول مقید به پوشش نیستند، به عنوان اوقاتى که دیگران باید براى ورود اجازه بگیرند، مشخص کرده است و با این تعیینِ زمان از والدین می‌خواهد که به فرزندان خود آموزش دهند در اوقاتى که والدین، مشغول استراحت هستند و لباس‌هاى خود را از تن درآوردهاند یا لباس نازکى بر تن دارند و ممکن است با هم روابط خصوصى داشته باشند، نباید بر والدین وارد شوند.( ر.ک به تفسیر نمونه، ج ۱۴، ص ۵۴۱)
والدین، در پیشگیرى از بازی‌هاى جنسى کودکان وظیفه دارند و باید مراقب باشند تا شرایط محیطى براى این نوع بازی‌ها براى کودکان فراهم نشود و اگر چنین بازی‌هایی را از آنان مشاهده کردند، باید به صورت معقول، از آن جلوگیرى کنند.
شخصى از امام صادق علیه السلام پرسید: آیا مرد براى وارد شدن بر پدرش باید از او اجازه بگیرد؟ امام فرمود:
«بله، من هم براى ورود بر پدرم اجازه می‌گرفتم، در حالى که مادرم فوت کرده بود و پدرم همسرى اختیار کرده بود و من نوجوان بودم. شاید آنها در خلوتشان رفتارى داشته باشند که دوست ندارند آنها را در آن حین، غافلگیر کنم و آنها هرگز این رفتار مرا دوست ندارند. راه درست، اجازه گرفتن و سلام کردن است.»(کافى، ج ۵، ص ۵۲۸)
ج) خوددارى از لخت شدن در برابر کودکان یا لخت کردن آنها
لخت شدن در برابر کودکان، از دو جهت، تأثیر نامطلوبى بر آنها دارد: از یک طرف، حیاى آنها را از بین می‌برد و از طرف دیگر باعث تحریک جنسى کودکان می‌شود. این مسئله در مورد لخت کردن کودکان و دیدن عورت آنها نیز مطرح است.
امام صادق علیه السلام فرمود:
«والدین حق ندارند به عورت فرزندشان نگاه کنند و فرزندان حق ندارند به عورت والدین خود نگاه کنند.»(کافى، ج ۶، ص ۵۰۳)
در همین باره رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
«عورت کودک را بپوشانید؛ چرا که حرمت عورت کودک، مانند حرمت عورت بزرگسال است و خداوند به کسى که عورتش را براى دیگران کشف می‌کند نگاه رحمت نمی‌کند.»(المستدرک على الصحیحین، ج ۳، ص ۲۵۷)
پیامبر صلى اللّه علیه و آله مىفرماید: «رختخواب کودکان ده‌ساله، چه پسر با پسر، یا دختر با پسر، یا دختر با دختر باشد باید از هم جدا باشد.»(کتاب من لا یحضره الفقیه، ج ۳، ص ۴۳۶)
د) خوددارى از دست زدن به عورت کودک
از جمله روش‌هاى پیشگیرى از انحراف جنسى کودکان، خوددارى از دست زدن به عورت آنهاست. امام على علیه السلام با اشاره به این که تحریک‌پذیرى جنسى بچه، از شش سالگى به بعد بیشتر است و دستمالى کردن عورت کودک، زمینۀ انحراف جنسى را فراهم می‌سازد، می‌فرماید:
« مباشره المرأه ابنتها إذا بلغت ستّ سنین شعبه من الزّنا؛ دست کشیدن‌های مکرر آلت دختر بچه توسط مادرش هنگامى که به شش سالگى برسد، نوعى زناست.»(من لا یحضره الفقیه، ج ۳، ص ۴۳۶)
منظور از شعبهاى از زنا در روایاتى از این دست، عام است و شامل انواع انحرافات جنسى می‌شود؛ یعنى چنانچه مادر، این کار را با دخترش کند، احتمال انحراف او در نوجوانى یا جوانى وجود دارد. چون این عمل مادر در کودکى، زمینۀ انحراف او را در بزرگ‌سالى فراهم می‌کند امام علیه السلام شدت قبح این عمل را مانند زنا معرّفى کرده است.
ه) خوددارى از بوسیدن و در آغوش گرفتن کودکان نامحرم
پس از سن معین علىرغم اینکه در اسلام به محبت کردن، نوازش کردن و بوسیدن بچه‌ها سفارش شده، اما این رفتار، پس از سن معین، از سوى افراد نامحرم منع می‌شود. با اینکه در هیچ روایتى ندیده‌ایم که دختربچه‌ها پیش از سن بلوغ، به حجاب و پوشش مخصوص وادار شده باشند، یا روایتى که حضور دختربچه‌ها را در برابر مردان یا پسران، منع کرده باشد، اما روابطى مثل بوسیدن و در آغوش گرفتن آنها از سوى نامحرمان، منع شده است.
امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرماید:
«هنگامى که دختر به شش سالگى رسید، جایز نیست که او را مرد نامحرمى ببوسد و یا او را فشار دهد.»(تهذیب الأحکام، ج ۷، ص ۴۶۱)
«وقتى دختربچهاى به شش‌سالگى رسید، جایز نیست که پسر بچه، او را ببوسد و هنگامى که پسر از سن هفت‌سالگى گذشت، جایز نیست که زن [نامحرم] او را ببوسد.»(من لا یحضره الفقیه، ج ۳، ص ۴۳۷)
و در حدیث دیگرى نیز نقل شده که فردى از امام سؤال می‌کند: دختربچّه نامحرمى، خود را در آغوش من می‌اندازد و من او را بلند می‌کنم و می‌بوسم، حکمش چیست؟
امام پاسخ داد: «اگر دختر، شش ساله شد، او را روى پاى خود ننشان.»(کافى، ج ۵، ص ۵۳۳)
همچنین از پیامبر صلّى اللّه علیه و آله نقل شده که فرمود:
«وقتى دختربچهاى به شش‌سالگى رسید، جایز نیست که پسر بچه، او را ببوسد و هنگامى که پسر از سن هفت‌سالگى گذشت، جایز نیست که زن [نامحرم] او را ببوسد.»(من لا یحضره الفقیه، ج ۳، ص ۴۳۷)
نکته دیگر اینکه با رعایت چنین دستورهایى، راه برای سوء استفادۀ افرادی که دچار انحراف اخلاقی هستند و مستعد آزاررسانی جنسی هستند بسته می‌شود.
و) جداسازى بستر کودکان
با توجّه به دستورى که در سورۀ نور، مبنى بر لزوم اجازه گرفتن کودکان براى ورود به اتاق والدین آمده، طبیعی است خوابیدن کودکان، در بستر والدین نیز روا نیست؛ زیرا اگر اجازه گرفتن براى دور ماندن آنها از دیدن صحنه‌هاى خاص یا دیدن والدین در حالی که لباس مناسبى در بر ندارند، واجب باشد، پس خوابیدن آنها در کنار والدین که زمینه درک این مسائل بیشتر است جایز نخواهد بود. بر این اساس، والدین باید توجه داشته باشند که بستر کودکانشان را از سنى که قادر به اجازه گرفتن براى ورود به اتاق هستند (تقریبا از سن سه سالگى) جدا کنند و کودکان را در جایی جدا از محل خواب خود بخوابانند.
همچنین در سنین خاصى، لازم است بستر کودکان دختر و پسر از یکدیگر جدا باشد و آنها زیر یک روانداز نخوابند؛ زیرا با هم خوابیدن، ممکن است باعث تماس بدنى آنها با یکدیگر و شاید تحریک حس کنجکاوى آنها شود، برای همین باید پیش از آگاه شدن کودکان به لذتهاى جنسى، رختخواب آنها را از هم جدا کرد.
«هنگامى که دختر به شش سالگى رسید، جایز نیست که او را مرد نامحرمى ببوسد و یا او را فشار دهد.»(تهذیب الأحکام، ج ۷، ص ۴۶۱)
امام على علیه السّلام می‌فرماید: «رختخواب بچه‌هاى شش‌ساله باید از هم جدا باشد.»(من لا یحضره الفقیه، ج ۳، ص ۴۳۶)
در روایت دیگری سخن از هفت سال است(المستدرک على الصحیحین، ج ۱ ص ۲۰۱) و در روایت دیگری صحبت از ده سال(مکارم الأخلاق، ص ۲۲۳) این نشان می‌دهد سن خاصی موضوعیت ندارد و ملاک نیست؛ بلکه همان هوشیاری و درک بچه‌ها نسبت به این مسائل است که باید لحاظ شود.
و این اختصاصی به دو جنس مخالف ندارد حتی اگر هم جنس هم باشند دستور این است که در بستری جدا از هم بخوابند
پیامبر صلى اللّه علیه و آله مىفرماید: «رختخواب کودکان ده‌ساله، چه پسر با پسر، یا دختر با پسر، یا دختر با دختر باشد باید از هم جدا باشد.»(کتاب من لا یحضره الفقیه، ج ۳، ص ۴۳۶)
ز- جلوگیرى از بازىهاى جنسى
کودکان، به دلیل کنجکاوى در پی کشف دنیای اطراف خود هستند از جمله مىخواهند بدن خود را بیشتر بشناسند. در این دقت کردن‌هاست که آنها با اندام تناسلى خود آشنا می‌شوند و سپس کنجکاوانه، مىخواهند بدانند که آیا دیگر کودکان نیز همین‌گونه هستند یا خیر؟ برای همین به بازی‌هایى مانند: دکتربازى و مامان‌بازى رو می‌آورند تا از این راه از چگونگى اندامهاى یکدیگر آگاه شوند. این مسئله، در کودکانى که شاهد روابط جنسى والدین بوده‌اند و یا اندام تناسلى آنها را دیده‌اند، بیشتر و حساس‌تر مىشود؛ زیرا در این‌گونه موارد، کودک، دوست دارد به تقلید از بزرگسالان رفتارهاى آنان را انجام دهد.
والدین، در پیشگیرى از بازی‌هاى جنسى کودکان وظیفه دارند و باید مراقب باشند تا شرایط محیطى براى این نوع بازی‌ها براى کودکان فراهم نشود و اگر چنین بازی‌هایی را از آنان مشاهده کردند، باید به صورت معقول، از آن جلوگیرى کنند.
سخن پایانی:
آموزش های لازم به فرزندان و کنترل آگاهانۀ رفتار آنها با دیگران و بالعکس از منظر آموزه‌های جنسی سبب می‌شود فرزندان ما در مسیر یک تربیت صحیح در این موضوع قرار گیرند و نیز دیگرانی که برای این گُلهای پاک زندگی دامهای شیطانی پهن کرده‌اند نتوانند از بی‌خیالی والدین و بی‌خبری کودکان سوء استفاده کرده به مقاصد شوم حیوانی خود برسند.
تبیان
